Lezing: Voettocht naar Assisi, 26 november, maakt veel indruk

Over veel onderwerpen heeft Bernard Vissers al lezingen gegeven, maar zelden leverde het zoveel ontroerende reacties op als bij zijn laatste lezing over zijn wandeling naar Assisi.

Van de ruim duizend foto’s die hij onderweg had genomen, had hij er 175 uitgezocht om daarmee de sfeer van deze voettocht over te brengen. Achter bijna elke dia  ging een bijzondere gedachte schuil.
Als je lang onderweg bent, zeker in je eentje, komen er hogere en diepere gedachten voorbij. De verticale lijn zoals Bernard dat noemde.  Ondersteunt met een foto van het grote kruis in La Verna  in de buurt van Assisi. De horizontale lijn is het aardse, wat we ook nodig hebben, zoals eten, drinken en een dak boven ons hoofd.
Op een andere foto zagen we een zuivere bron, waarbij het water naar een kolkende beek stroomt vol troebel water. Is het verspilling, of juist heel belangrijk dat er zulke zuivere bronnen zijn?
Verder een oude Romeinse brug  die verbinding mogelijk maakt, of een kapelletje langs de weg dat pelgrims  laat voelen met elkaar verbonden te zijn.
Achter elk beeld zat een bepaalde symboliek. Vaak was die gekoppeld aan het gedachtegoed van Franciscus. Franciscus, een man die ook een weg had te gaan vol hoogte- en dieptepunten. Die geen held was, maar een mens die niet verder wilde in de horizontale wereld van strijd om bezit en macht. Die oog had voor innerlijk kracht van mensen en vooral voor de zwakkeren in de samenleving. Want elk leven telt. Elk leven is een deel van de schepping!
Twee keer was de H. Hart kerk op 26 november goed gevuld.
Gelukkig ook veel mensen die normaal nooit een viering in de kerk bijwonen. Het beviel hen goed. Je hoeft je niet “gelovig” te noemen om door de betekenis van deze beelden “aangeraakt” te worden.
Dat bleek zeker na afloop. Warm, emotioneel en ontroerend waren de reacties van de bezoekers, ook de dagen daarna. Via mailtjes, Appjes en kaartjes lieten mensen weten dat ze aan het denken waren gezet.

Onze kerken zijn bedoeld om mensen inspiratie te geven dat ze verder mogen kijken dan het aardse, de platte wereld. Dat kan in een kerkelijke viering, maar ook in een lezing over een voettocht.
Franciscus was een rebel die heel ver ging in het loslaten van wat alle materiële rijkdom die hij had kunnen krijgen. Hij nam genoegen met heel weinig en wilde dienstbaar zijn.
Zulke voorbeelden mogen ons aan het denken zetten.
Bernard heeft met zijn lezing voor ons daar iets aan bij willen dragen.

P.s. Dank aan iedereen die met een “donativo” een bijdrage heeft gegeven aan de kerk. Misschien een extra reden om zulke bijeenkomsten nog vaker te organiseren.