H. Lambertus, Zijtaart
Zijtaart bestaat als kerkdorp officieel sinds 1872 toen het zich als parochie afsplitste van de Sint-Lambertusparochie in Veghel. De wens voor een eigen kerk bestond al langer. Patoor Felix Clercx schreef in het memoriaal boek van de parochie dat de wens voor een eigen kerk ontstond nadat Zijtaart in 1810 een eigen school had gekregen.
Tot 1872 bestond het gebied rond Zijtaart uit vier verspreid liggende gehuchten: Biezen, Doornhoek, Zijtaart en Zondveld. De vier gehuchten klaagden over de grote afstand naar de Veghelse kerk en de vaak opgehaalde kanaalbrug. Maar de plannen voor een eigen kerk werden aanvankelijk tegengewerkt door deken van Miert die in Veghel de nieuwe Lambertuskerk wilde bouwen. De politieke omstandigheden waren onrustig en het apostolisch vicariaat van Den Bosch werkten ook niet mee. Pas nadat Deken van Miert in 1870 overleed en bisschop Zwijssen de bisschop van Den Bosch werd, kwam er schot in de zaak.
De parochiekerk werd tussen de vier gehuchten gebouwd en het dichtst bij Zijtaart dat ook haar naam aan de parochie gaf. Toen de kerk in 1872 gesticht werd, breidde het dorp Zijtaart zich sterker uit dan de andere gehuchten. Hierdoor ontstond in de 19e en 20e eeuw de huidige dorpskern.
In april 1871 werd er gestart met de bouw van de kerk en met kerstmis 1871 was de kerk wind en water dicht. Met Pasen 1872 is de Heilige Lambertus kerk van Zijtaart ingewijd. De kerk van het nieuwe kerkdorp draagt nog altijd het oude torenkruis van de oorspronkelijke Veghelse parochiekerk, die in de 19e eeuw gesloopt werd.
Vanuit het moederhuis te Veghel stichtten de Zusters Franciscanessenin 1901 het klooster Huize Cecilia in Zijtaart. In 1906 werd het klooster uitgebreid met een kapel. In 2005 echter sloot het klooster haar deuren. In het voormalige klooster is nu de school en het dorpshuis gebouwd.